Հիասթափությունը հարցի լուծում չէ․
այն պարզապես ազդանշան է, որ ինչ-որ տեղ մեր ակնկալիքները շեղվել են իրականությունից։
Բայց ինքնին՝ ոչ մի բան չի փոխում։
Լուծումը սկսվում է այն պահին, երբ հիասթափությունից դուրս ենք գալիս դեպի գործողություն՝
դեպի սթափ դիտարկում, նոր ուղի ընտրելու համարձակություն,
և դեպի այն մտքի խաղաղությունը, որ ամեն փլված կեռից հետո կա մի տեղ, որտեղ նորից կարելի է կանգնել։
Հիասթափվելը մարդկային է,
բայց այնտեղ մնալը՝ ոչ։
Իսկ առաջ շարժվելը՝ հենց քեզ համար բացվող ճանապարհն է։
Մարի ԳՐԳՈՋԱՅԱՆ